Kategoria:Kuchnia podhalańska: Różnice pomiędzy wersjami

Kuchnia podhalańska to tradycje kulinarne mieszkańców Podhala, którzy przez wiele lat kształtowali swoje nawyki związane z gotowaniem, dzięki czemu stworzona została nietypowa mieszanka wielu potraw. Co prawda ciężkie warunki nie sprzyjały bogatym pokarmom i potrawom, ale trzeba przyznać, że górale z Podhala, dysponując skromnymi środkami, byli w stanie stworzyć ciekawe propozycje. Dzisiaj jest to nurt zapomniany, a szkoda, bo warto zwrócić uwagę na pewne elementy, które sprawiły, że kuchnia ta wyróżniała się spośród innych, obecnych na południu Polski. Podstawą kuchni podhalańskiej były przede wszystkim ziemniaki (z którymi nie zawsze było łatwo, gdyż niektóre tereny wyjątkowo nie sprzyjały jakiejkolwiek uprawie. Do tych obszarów możemy zaliczyć okolice Zakopanego oraz Bukowiny Tatrzańskiej. Według źródeł sprzed kilkudziesięciu lat na jednego zasadzonego ziemniaka wykopywano średnio dwa), mąka jęczmienna, owsiana oraz kukurydziana. Chleb nie był na tamtym terenie wytwarzany, gdyż większy sens miało kupowanie tegoż w niedalekim Nowym Targu, a i to głównie dla turystów obecnych w pensjonatach i kwaterach znajdujących się na nieprzyjaznym Podhalu. Rzecz jasna również nabiał był niezmiernie istotny, szczególnie serwatka, maślanka oraz żętyca. W charakterze omasty używano topionej słoniny, skwarków lub z rzadka oleju lnianego. Co ciekawe słodkie mleko oraz kwaśne były spożywane naprawdę rzadko, głównie w święta. Podobnie z takimi "góralskimi hitami" jak ser biały, masło, oscypki, czy jaja. Z warzyw koncentrowano się głównie wokół kapusty, uprawianej w Kotlinie Nowotarskiej oraz Spiszu i Orawie. Związane było to z nieco lżejszym klimatem tam panującym. Jarzynę tę kwaszono w całych główkach w beczkach, co stanowiło niezastąpione źródło witamin i minerałów. Na jej podstawie tworzono bardzo popularną, nawet obecnie, kwaśnicę, która jest niejako wizytówką tamtego obszaru.