Kategoria:Kuchnia chińska: Różnice pomiędzy wersjami

Kuchnia chińska to zbiorcza nazwa wszystkich zwyczajów kulinarnych ludów mieszkających w Chinach, a często również w innych krajach wschodniej i południowo-wschodniej Azji. Różne prowincje mają odmienne zwyczaje kulinarne. Dla przykładu Szantung słynie z kaczki po pekińsku, a z kolei Fukien w delcie rzeki Jangcy z pierożków, które w Europie zostały spopularyzowane przez Marco Polo, co według niektórych badaczy pozwoliło na stworzenie ravioli. Z kolei region Syczuan słynie z pikantnych potraw, gdy południowo- wschodni Honan z potraw słodko- kwaśnych. Wśród obcokrajowców największym powodzeniem cieszy się kuchnia prowincji Kwantung, czyli innymi słowy kantońska. To właśnie stąd w XIX wieku odbyła się duża emigracja chińskich kucharzy do świata zachodniego. Jednakże pomimo wielu różnić istnieją również elementy wspólne, które pozwalają na stworzenie takiego terminu jak kuchnia chińska. Tradycyjny sposób przyrządzania potraw w Chinach odbywa się na dużym ogniu, w krótkim okresie czasu. W wyniku takiej obróbki mięso oraz warzywa są stosunkowo twarde, choć należy brać pod uwagę fakt, że w dobie coraz większej globalizacji wiele restauracji odchodzi od tych zwyczajów. Najbardziej popularnym mięsem w tej części świata jest wieprzowina, którą przyrządza się na wiele sposobów. Jednakże w związku z faktem, iż w Chinach mieszka dużo muzułmanów to nie zawsze będziemy mieli możliwość jej skosztować. Kurczak oraz kaczka to kolejne bardzo popularne wśród chińczyków mięso. W południowych regionach na szeroką skalę stosuje się również owoce morza. Kuchnia azjatycka kojarzona jest powszechnie z ryżem, co ma przełożenie na rzeczywistość. W większości prowincji ryż to podstawowy dodatek do dań, aczkolwiek są pewne wyjątki. Na północy kraju plantacje ryżu nie są tak obfite, w związku z czym w tamtych rejonach spożywa się więcej rozmaitych zbóż jak proso, jęczmień, czy pszenica. Co ciekawe, w związku z pewnymi różnicami biologicznymi zsiadłe mleko,śmietana, sery, czy masło nie jest przez Chińczyków dobrze trawione, do czego dochodzi fakt, iż sporą część z tych artykułów żywnościowych uznają oni za obrzydliwe. Dlatego też w bardziej tradycyjnych miejscach raczej nie należy się spodziewać takich produktów. Obecnie nie ma większych problemów z kupieniem tak charakterystycznych elementów kuchni chińskiej jak wino ryżowe, sos sojowy, pędy bambusa, imbir, sos ostrygowy, czy orzech wodny, niemniej nie są to na tyle popularne produkty, by ich znalezienie nie nastręczało pewnych problemów. Egzotyczne dla wielu mieszkańców zachodniej półkuli mogą być takie potrawy jak zupa z płetwy rekina lub gniazd jaskółczych. Warto również wspomnieć o jajach konserwowych, czyli tzw. "zbukach". Jaja te przechowuje się przez ok. 6 tygodni w glinianych naczyniach, gdzie posypane są mieszanką popiołu drzewnego ze słomy ryżowej, wapna gaszonego oraz naparu herbaty. Rzecz jasna zapach takiej potrawy potrafi odrzucić nawet najbardziej odpornych, aczkolwiek sam smak podobny jest ponoć do tego jaki odczuwamy jedząc homara.

Źródło: Wikipedia oraz M. E. Halbański, Potrawy z różnych stron świata, Warszawa 1975